Lokomotywa Edukacyjna

Ilekroć biorę do ręki pudełko z grą edukacyjną Lokomotywa Edukacyjna,

przypominają mi się słowa wiersza - "Stoi na stacji lokomotywa..."
Jest to jeden z bardziej znanych wierszy dla dzieci. Napisał go Julian Tuwim w 1938r. Do dzisiaj wiersz doczekał się wielu wykonań i interpretacji. Wielu dorosłych świetnie pamięta słynne wykonanie wiersza przez Piotra Fronczewskiego, Daniela Olbrychskiego i Wojciecha Pszoniaka. Kabaret Ani Mru Mru wykorzystał wiersz Lokomotywa w swoim nowym skeczu (świetne!). Jak widać ten wiersz dla dzieci może być inspiracją dla wielu innych twórców.

Ale najważniejsze, że ten wiersz podoba się dzieciom, rozwija ich wyobraźnię i twórcze myślenie, pobudza wrażliwość i wzbudza wiele pozytywnych emocji.
Myślę, że warto przypomnieć sobie jak brzmiał ten wiersz.

Julian Tuwim-Lokomotywa

Stoi na stacji lokomotywa,
Ciężka, ogromna i pot z niej spływa -
Tłusta oliwa.
Stoi i sapie, dyszy i dmucha,
Żar z rozgrzanego jej brzucha bucha:
Buch - jak gorąco!
Uch - jak gorąco!
Puff - jak gorąco!
Uff - jak gorąco!
Już ledwo sapie, już ledwo zipie,
A jeszcze palacz węgiel w nią sypie.
Wagony do niej podoczepiali
Wielkie i ciężkie, z żelaza, stali,
I pełno ludzi w każdym wagonie,
A w jednym krowy, a w drugim konie,
A w trzecim siedzą same grubasy,
Siedzą i jedzą tłuste kiełbasy.
A czwarty wagon pełen bananów,
A w piątym stoi sześć fortepianów,
W szóstym armata, o! jaka wielka!
Pod każdym kołem żelazna belka!
W siódmym dębowe stoły i szafy,
W ósmym słoń, niedźwiedź i dwie żyrafy,
W dziewiątym - same tuczone świnie,
W dziesiątym - kufry, paki i skrzynie,
A tych wagonów jest ze czterdzieści,
Sam nie wiem, co się w nich jeszcze mieści.

Lecz choćby przyszło tysiąc atletów
I każdy zjadłby tysiąc kotletów,
I każdy nie wiem jak się natężał,
To nie udźwigną - taki to ciężar!

Nagle - gwizd!
Nagle - świst!
Para - buch!
Koła - w ruch!

Najpierw
powoli
jak żółw
ociężale
Ruszyła
maszyna
po szynach
ospale.
Szarpnęła wagony i ciągnie z mozołem,
I kręci się, kręci się koło za kołem,
I biegu przyspiesza, i gna coraz prędzej,
I dudni, i stuka, łomoce i pędzi.

A dokąd? A dokąd? A dokąd? Na wprost!
Po torze, po torze, po torze, przez most,
Przez góry, przez tunel, przez pola, przez las
I spieszy się, spieszy, by zdążyć na czas,
Do taktu turkoce i puka, i stuka to:
Tak to to, tak to to, tak to to, tak to to,
Gładko tak, lekko tak toczy się w dal,
Jak gdyby to była piłeczka, nie stal,
Nie ciężka maszyna zziajana, zdyszana,
Lecz fraszka, igraszka, zabawka blaszana.

A skądże to, jakże to, czemu tak gna?
A co to to, co to to, kto to tak pcha?
Że pędzi, że wali, że bucha, buch-buch?
To para gorąca wprawiła to w ruch,
To para, co z kotła rurami do tłoków,
A tłoki kołami ruszają z dwóch boków
I gnają, i pchają, i pociąg się toczy,
Bo para te tłoki wciąż tłoczy i tłoczy,,
I koła turkocą, i puka, i stuka to:
Tak to to, tak to to, tak to to, tak to to!...

Prawda, że wspaniały wiersz.
Mam nadzieję, że teraz gra edukacyjna firmy Alexander o nazwie Lokomotywa Edukacyjna będzie kojarzyła z tym pięknym wierszem a gra podobnie jak on wzbudzi u dzieci wiele emocji i przyczyni się do ich rozwoju.